Na izbor opštih (didaktičkih) nastavnih metoda utiču društveno-ekonomska i socijalno-kulturna razvijenost, materijalno-tehnička i nastavno-tehnološka opremljenost škole, pedagoško-dodaktička osposobljenost učitelja i psihofizičke specifičnosti učenika. Na izbor specifičnih (posebnih) metoda i postupaka utiču relativno nepromjenjivi i promjenjivi faktori.
Nepromjenjivi faktori su:
- struktura jezika i sistem pravopisa,
- pedagoško (i didaktičko-metodičko) nasleđe.
Promjenjivi faktori su:
- dometi metodičke teorije,
- sveopšta osposobljenost učitelja,
- njihova društvena pozicija,
- sistem vrijednosti i profesionalno iskustvo,
- nivo i struktura predznanja, sposobnosti i interesovanja učenika,
- kulturno-obrazovni status roditelja,
- materijalno-tehnička osnova.
Danas metodičari, s obzirom na to koje metode i postupke usvajanja početnog čitanja i pisanja primjenjuju i zastupaju, možemo razvrstati u dvije grupe:
- Smatraju da se treba opredjeliti za masovnu primjenu kompleksnog postupka i suprostavljaju se bilo kakvom kombinovanju sa ranije primjenjivanim metodama i postupcima jer bi to dovelo do povezivanja suprostavljenih metodskih pristupa, proizvoljnosti i improvizacije.
- Opredjeljuje se za tzv. KOMBINOVANU METODU koja nastaje uzimanjem metodički prihvatljivih rješenja iz okvira posebnih metoda početnog čitanja i pisanja:
- Iz globalne metode uzimaju saznanje da je riječ globalitet prirodne govorne komunikacije i grafičke strukture i ovo koristiti u pripremnom periodu kada dijete spaja značenje riječi sa odgovarajućim slikovnim sadržajem.
- Iz analitičko-sintetičke uvažava se zahtjev za analizom i sintezom strukturnih elemenata govora
- Uzimaju se prednosti posebnih postupaka i to:
- jednostavnost i postupnost monografskog
- racionalnost i ekonomičnost grupnog
- spontanitet, fleksibilnost, igrovnost, privlačnost i saznajno-stvaralačka stimulativnost kompleksnog
Nema komentara:
Objavi komentar