Koncepcija odvojenog učenja čitanja i pisanja

Odvojeno učenje čitanja i pisanja organizuje se u više etapa.

1. Izvode se pripremne glasovne vježbe za čitanje
2. Učenici uče čitanje i istovremeno se pripremaju određenim vježbama za pisanje
3. Kad već znaju da čitaju, uče početno pisanje

Prema mišljenu nekih metodičara, učenici treba da tokom I polugodišta nauče čitanje, a da se u II polugodištu osposobe za pisanje:

• Postoje pojednci koji znaju da čitaju ali ne znaju da pišu. Istovremeno usvajanje ovih dviju složenih i teških vještina previše bi psihofizički opteretilo prvačiće. Zato treba to odvojiti i početi sa lakšim (čitanje) za koje učenici imaju više interesovanja i predznanja.

• Štampana slova, naročito velika, jednostavnija su od pisanih, lakše sezapažaju i pamte njihovi oblici.

• Odvajanjem čitanja od pisnja djeca za kraće vrijeme nauče da čitaju što još više pojačava njihov interes za korištenje štampanih tekstova u samoinformisanju i učenju

• Iz samog govora djeca imaju izvjesne mada nepotrebne akustične predstave riječi. Pisanje je prenošenje poruke znacima, odnosno to je optički "govor". Neophodno je da mu prethodi glasovni govor. Zato čitanje treba da  prethodi pisanju kako bi se omogučila nužna asocijacija pisanog i čitanog govora.

Prethodna Sljedeća