Početno pisanje teže je nego početno čitanje. Pisanje nije samo vizuelno-misaona, već motoričko-radna aktivnost. Ono je vezano za pokrete za rad, te više odgovara motoričkoj prirodi prvačića
Dječije interesovanje treba održavati:
- njihovim optimalnim opterećenjem,
- raznim zadacima,
- stimulativnim podsticajima,
- hrabrenjem,
- bodrenjem,
- odavanjem priznanja za marjivost i upornost,
- uvažavanjem napredovanja i isticanjem postignuća.
Većina savremenih metodičara preporuuje da djeca pišu nalivperom ili hemijskom olovkom od početka reda, s lijeva na desno, linijom jednake debljine, povlačenjem u svesci "širokih" linija.
Za razliku o monografske i grupne obrade pisanih slova u okviru kompleksnog postupka, djeca ne uče pisanje pojedinačnih pisanih slova nego odmah pišu jednosložne i kratke riječi, što bitno uslovljava sadržaje i načine vježbanja, tempo napredovanja, evidenciju naučenih slova i ostale specifičnosti nastave početnog pisanja po kompleksnom postupku.
Primjenom monografskog ili grupnog postupka obrađuje se odvojeno ili uporedo mala i velika pisana slova, a postoji mogućnost da se prvo obradi 10-15 malih pisanih slova, zatim velika.
- Učitelja jednostavno saopštava učenicima koja ćeslova učiti i piše slovo (po slovo ili grupu njih) na tabli u početku reda, uz objašnjavanje kako to čini. Pored pisanog slova, učitelj na tabli piše i štampano slovo kako bi se uočile razlike i sličnosti.
Slijedi samostalno vježbanje u pisanju dva do tri reda slova. Učitelj treba da insistira na jednom neprekidnom povlačenju ruke dok oblikuje cijelo pisano slovo i cijelu riječ. Tako će brzo i lijepo pisati slova i pravilno povezivati u riječima. Pogrešno formirane navike teško je eliminisati.
- Učitelj povremeno izvodi pojedinca da na tabli napiše slovo ili riječ tolerantno ukazujući na eventualne greške. On prati samostalna vježbanja u sveskama, pohvaljuje učenike, vrši korekcije, pruža individualnu pomoć, a tipične greške prikazuje i ispoljava na tabli. Pozitivna je praksa da učitelji jedanput nedeljno nose učeničke sveske kući da bi ih pregledali, eventualno korigovali, pa i ocijenili. Pisanje daje više nego čitanje mogućnost za prikladnu, primjerenu i individualizovanu domaću zadaću.
U cilju usvajanja i usavršavanja elementarne pismenosti, učitelj organizuje sa učenicima različite oblike pismenih vježbi, kao što su:
- prepisivanje,
- diktat,
- pismeno odgovaranje na usmeno pitanje,
- zajednička pisma,
- vježba po nizu napomena,
- smaostalni pismeni sastavi.
Uporedo sa učenjem pisanja produžuje se učenje čitanja.
Nema komentara:
Objavi komentar